[Resumen extraído de la introducción del capítulo]

Propómonos presentar o estudo dun caso exemplar de variación entoacional nos dous lados do Miño –o Alto Minho portugués e o Baixo Miño galego. Trátase de dúas comarcas fronteirizas situadas nas marxes do río Miño: a comarca galega está constituída polos concellos da Guarda, O Rosal, Oia, Tomiño e Tui; e a comarca portuguesa polos concellos de Monção, Melgaço, Valença, Vila Nova de Cerveira, Caminha, Paredes de Coura, Arcos de Valdevez, Ponte da Barca, Ponte de Lima e Viana do Castelo [...]. Partindo do presuposto de que a entoación máis común do galego é diferente dos modelos entoacionais normalmente descritos para o portugués, comparamos as realizacións galega e portuguesa a ambos lados do río Miño, co fin de verificarmos se esa distinción se mantén ou se esa fronteira non constitúe unha barreira en termos prosódicos.