[Sinopsis reproducida de BILEGA]

Análise da situación lingüística de Calabor (Pedralba de la Pradera, ZA), zona estremeira de Castela-León onde se fala o denominado 'calaborés'. Adscrito ao Reino de Galicia ata o século XIX, Calabor é un territorio cuxa fala presenta trazos lingüísticos tipicamente galegos: adiptongación ('porta' < lat. PORTA), resultados de -N- ('lúa' < LUNA), -NN- ('ano' < ANNUM), -L- ('ceo' < CAELUM), -LL- ('cebola' < CEPULLA), -SJ- ('queixo' < CAESUS), formas verbais 'veño' < VENEO e 'teño' < TENEO, presenza de ditongos decrecentes ('soto' < SALTUS), evolución dos grupos PL- ('chover' < PLUERE), KL- ('chamar' < CLAMARE) e FL- ('chama' < FLAMMA) e de -C'L- ('abella' < APICULA), -G'L- ('tella' < TEGULA) e -LY- ('palla' < PALEA), así como outros trazos propios non coincidentes con ningunha fala próxima: plurais en -NS ('calzóns' & lt; CALCEA) e -LES ('papeles' < PAPYRUM), -ANUM/-ANAM > -ña/-ñana ('mañana/mañá' < MANEANA), sistema das sibilantes coa distribución xorda/sonora en retroceso, adverbios de lugar 'eichí' e 'aichí' (< ECCUM HIC), sufixo '-icho/a' (< -ISCULUM / -A) con valor diminutivo e afectivo. A partir dos datos lingüísticos, reflexiónase sobre a situación sociolingüística de Calabor, onde non se recoñece o galego como fala autóctona nin se imparte como materia nos centros escolares da comarca, o que impide conservar, revitalizar e fomentar o uso dunha fala local totalmente desprotexida. | Índice: 1. Introdución | 2. A perda de territorios galegófonos | 3. A formación do dominio lingüístico galego nestas zonas | 4. O (re)coñecemento da fala de Calabor |5. Breve caracterización lingüística do calaborés | 6. Unha ollada sociolingüística á situación do calaborés.