Passar para o conteúdo principal

Bibliografia multidisciplinar da fronteira Portugal-Espanha

Mostrando 3641 - 3650 de 4824
No items
ID Tipología Título Ruta Título de la revista Título del libro Título del volumen Siglas Autores Autoría Autor normalizado Editores del libro Editores del volumen Director Tipo de comunicación Tipo de audiovisual Fecha Localidad Editorial Organismo Universidad Frecuencia Año Año del primer número Año de finalización ISSN/Dep. Legal Volumen Número Páginas Duración (min.) Descripción ISBN DOI Sitio web Publicación Sinopsis de contenido Notas Reseñas Lengua Tema Área geográfica Palabras clave (campo indexado) Fichas bibliográficas relacionadas
178031 Capítulo de livro O Veneno de Moriana com final madeirense em Trás-os-Montes /pt-pt/fichas-bibliograficas/o-veneno-de-moriana-com-final-madeirense-em-tras-os-montes

Literatura Popular Portuguesa. Teoria da Literatura Oral / Tradicional / Popular

Marques, J. J. Dias

Marques, José Joaquim Dias Lisboa Fundação Calouste Gulbenkian 1992 303-338 972-9032-09-02

[Resumo extraído da fonte] 

Presente ao longo de quase todo o território português continental e insular, o Veneno de Moriana parece ser, no distrito de Bragança, o romance tradicional mais frequente. É, pelo menos, o que deduzimos  das nossas recolhas, onde este romance surge em primeiro lugar, com 66 versões. O Veneno de Moriana apresenta na Tradição trasmontana dois modelos diferentes: um, que conta a história completa (uma jovem namorou com un rapaz; este - que "tinha por notícia as meninas enganar" - abandonou-se e ia casar com aoutra, vindo, para cúmulo, convidar a seduzida para assistir ao casamento; ela, para se vingar, mata-o, dando-lhe a beber vinho envenenado); e outro, de início truncado, que começa na proposta da rapariga ao rapaz para ir beber o vinho. Em qualquer dos dois tipos, o romance conclui-se sempre com a morte do sedutor, e o mesmo sucede em todas as Tradições pan-ibéricas, com excepção da Madeira. Aí, de facto, muitas versões do Veneno de Moriana não terminam no envenenamento do rapaz, e nelas, pelo contrario, o texto continua.

Também em Brigantia, XII (3), pp. 51-73.

portugués Literatura, Produção literária criada na fronteira hispano-portuguesa, Pensamento e mundo cultural, Antropologia e etnologia, Folclore. Tradição oral PORTUGAL, BRAGANÇA, Bragança, Vimioso, Vinhais Trás-os-Montes, literatura oral, romances
181699 Tese O verbo: Contribución á dialectoloxía galega /pt-pt/fichas-bibliograficas/o-verbo-contribucion-dialectoloxia-galega

Fernández Rei, Francisco

Fernández Rei, Francisco Constantino García Universidade de Santiago de Compostela 1979 516 + 323 mapas

[Sinopsis reproducida de BILEGA]

Traballo baseado nos datos das enquisas do ALGa -realizadas polo autor xunto con Rosario Álvarez Blanco e Manuel González González- e en gravacións. É un exhaustivo estudo morfolóxico sincrónico dos constituíntes de todas as formas verbais, con comentarios respecto á súa distribución dialectal e datos sobre a súa diacronía; no segundo volume ofrécense datos xeolingüísticos, que amosan a distribución das formas rexistradas en todo o territorio galego.

Tese de Doutoramento.

gallego Língua, Morfologia e sintaxe, Sociolinguística. Dialetologia e geolinguística, Áreas dialectais e fronteiras linguísticas ESPAÑA, OURENSE, PONTEVEDRA verbos, isoglosas, Atlas Lingüístico Galego (ALGa)
179067 Livro O vocabulário marítimo português e o problema dos mediterraneísmos /pt-pt/fichas-bibliograficas/o-vocabulario-maritimo-portugues-e-o-problema-dos-mediterraneismos

Lopes, Ana Maria S. da Silva

Lopes, Ana Maria Simões da Silva Coimbra Instituto de Estudos Românicos (Faculdade de Letras da Universidade de Coimbra) 1975 383

Separata da Revista Portuguesa de Filologia, vol. XVI e XVII.

Reed.: Ílhavo: Amigos do Museu de Ílhavo, 2006 (ISBN: 972-99978-0-2).

portugués Língua, Lexicologia e lexicografia, Trabalhos onomasiológicos e semasiológicos, Sociolinguística. Dialetologia e geolinguística, Léxico dialetal, Trabalhos sobre fenómenos dialectais/sociolinguísticos específicos PORTUGAL, FARO, Tavira, Vila Real de Santo António animales, peces, embarcaciones, artes de pesca, vocabulario
181795 Tese O vocabulário marítimo português e o problema dos mediterraneísmos /pt-pt/fichas-bibliograficas/o-vocabulario-maritimo-portugues-e-o-problema-dos-mediterraneismos-0

Lopes, Ana Maria Simões da Silva

Lopes, Ana Maria Simões da Silva Universidade de Coimbra 1970 450

Tese de Licenciatura em Filologia Românica.

portugués Língua, Lexicologia e lexicografia, Trabalhos onomasiológicos e semasiológicos, Sociolinguística. Dialetologia e geolinguística, Léxico dialetal, Trabalhos sobre fenómenos dialectais/sociolinguísticos específicos PORTUGAL, FARO, Tavira, Vila Real de Santo António animales, peces, embarcaciones, artes de pesca, vocabulario
181865 Artigo de revista O xénero do substantivo na fala do concello ourensán de Castrelo do Val /pt-pt/fichas-bibliograficas/o-xenero-do-substantivo-na-fala-do-concello-ourensan-de-castrelo-do-val

Verba. Anuario Galego de Filoloxía

Alonso Núñez, Aquilino S.

Alonso Núñez, Aquilino Santiago 2007 34 311-331 https://minerva.usc.es/xmlui/handle/10347/3478

[Resumen extraído de la fuente original]

Este estudo sobre o xénero do substantivo está baseado na fala do concello ourensán de Castrelo do Val. Nel, deféndese que o xénero en galego é un clasificador que divide os substantivos en dous tipos: masculino e feminino. Faise referencia ó xénero do indoeuropeo e do latín. Constátase que a marcaxe do xénero no galego desta zona non é sempre previsible, a pesar de que a categoría de xénero ten unha marcaxe formal con -o e con -a moito máis recoñecible para os falantes galegos cá marcaxe do xénero en latín para os falantes latinos. Por último, demóstrase que a variación xenérica masculino/ feminino vale para categorizar como distintas dúas entidades distintas que, fundamentalmente, teñen unha feitura diferente e, como consecuencia desa forma diferente, tamén teñen funcións distintas, distinto tamaño, etc. A análise dunha fala concreta é extrapolable a todo o galego. Palabras clave: xénero, morfoloxía, galego, substantivo, flexión.

This study on noun gender focuses on the Galician speech of Castrelo do Val (Ourense). I argue that in Galician, gender is a classifier that divides nouns into two types: masculine and feminine. Special reference is made to gender in Indo-European and Latin. I prove that gender marking in the Galician spoken in this area is not always predictable, although gender has a formal marking with -o or -a endings much more evident than gender marking was for Latin speakers. Finally, I demonstrate that the generic variation masculine/feminine is used to categorise as different two entities that mainly have a different shape and, consequently, different function, size, etc. The analysis of a particular speech can be extrapolated to Galician as a whole. Keywords: gender, morphology, Galician, noun, inflection.

gallego Língua, Morfologia e sintaxe ESPAÑA, OURENSE, Castrelo do Val gallego, género (accidente gramatical)
178690 Artigo de revista Obispados y Órdenes Militares: problemas jurisdiccionales en la Transierra extremeña del siglo XIII /pt-pt/fichas-bibliograficas/obispados-y-ordenes-militares-problemas-jurisdiccionales-en-la-transierra

Alcántara: Revista del Seminario de Estudios Cacereños

Montaña Conchiña, Juan Luis de la

Montaña Conchiña, Juan Luis de la 1995 34 29-48 http://ab.dip-caceres.org/export/sites/default/comun/galerias/galeriaDescargas/archivo-y-biblioteca-de-la-diputacion/Alcantara/03-034-alc/03-034-003-Obispados.pdf español Organização política e social, Administração regional e local, Pensamento e mundo cultural, História, Idade Média ESPAÑA, BADAJOZ, CÁCERES órdenes militares, obispados, repoblación
177885 Artigo de revista Objectos arqueológicos de Alcoutim /pt-pt/fichas-bibliograficas/objectos-arqueologicos-de-alcoutim

O Archeologo Português

J. L. de V.

Autor
Vasconcelos, José Leite de 1920 XXIV 198-202 http://www.patrimoniocultural.pt/static/data/publicacoes/o_arqueologo_portugues/serie_1/volume_24/198_alcoutim.pdf

Descripción de las piezas arqueológicas prehistóricas y romanas procedentes de Alcoutim que se conservan en el Museo Etnológico Portugués.

portugués Pensamento e mundo cultural, História, Arqueologia, Pré-história e Idade Antiga PORTUGAL, FARO, Alcoutim
182776 Atas de congresso Objectos de uso pessoal medievais e modernos no castelo de Castelo Branco /pt-pt/fichas-bibliograficas/objectos-de-uso-pessoal-medievais-e-modernos-no-castelo-de-castelo-branco

II Congresso Internacional de Arqueologia da região de Castelo Branco nos 100 anos da Sociedade dos Amigos do Museu de Francisco Tavares Proença Júnior

Boavida, Carlos

Boavida, Carlos Manuel Pereira

Vilaça, Raquel (coord.)

Castelo Branco Sociedade dos Amigos do Museu de Francisco Tavares Proença Júnior 2016 391-405 978-989-8289-71-1 https://www.academia.edu/29549044

[Resumo proveniente da fonte]

Entre os materiais arqueológicos que se encontram guardados no Museu Francisco Tavares Proença Júnior está um diversificado conjunto artefactual proveniente do castelo de Castelo Branco. Além do espólio recuperado nas escavações ocorridas entre 1979 e 1984, existem também algumas peças que integravam a colecção arqueológica que esteve na origem do actual museu. Entre estes objectos destacam-se, pela sua qualidade e diversidade, os elementos de uso pessoal, por vezes de carácter religioso, que são um relexo das vivências quotidianas das comunidades que aqui se ixaram ao longo dos períodos medieval e moderno. Palavras-Chave: Elementos de vestuário e de adorno; Objectos religiosos e funerários.

The archaeological collection of the Museu Francisco Tavares Proença Júnior (Castelo Branco, Portugal) includes an assemblage coming from the city’s castle. Besides objects recovered in the archaeological digs that took place from 1979 to 1984, there are several pieces from the archaeological collection which gave rise to the museum. Among these objects, personal elements (some of them with religious signiicance) stand out for their quality and variety. Those objects are a relex of the everyday life of the human communities that lived there in the Medieval and Early Modern periods. Keywords: Clothing elements and ornaments; Religious and funerary items.

portugués Pensamento e mundo cultural, História, Arqueologia PORTUGAL, CASTELO BRANCO, Castelo Branco arquitectura militar
177597 Artigo de revista Objectos de vida. O Museu Etnográfico de Serpa /pt-pt/fichas-bibliograficas/objectos-de-vida-o-museu-etnografico-de-serpa

Arquivo de Beja

Janeirinho, Luísa

Janeirinho, Luísa  2000 IX 119-137 http://catbib.cm-beja.pt/ipac20/ipac.jsp?session=IB20887Y43529.42555&profile=bmb&source=~%21horizon&view=subscriptionsummary&uri=full%3D3100024~%2150633~%210&ri=12&aspect=subtab11&menu=search&ipp=20&spp=20&staffonly=&term=Objectos%20de%20vida.%20O%20Museu%20Etnogr%C3%A1fico%20de%20Serpa&index=.GW&uindex=

[Resumo extraido da fonte]

Este é o primeiro de um conjunto de artigos, a publicar no Arquivo de Beja, sobre os oficios tradicionais expostos no Museo Etnográfico de Serpa, retirados do trabalho de fim de curso "Objetos de vida - O Museo Etnográfico de Serpa", na área da Sociologia. 

O Museo, enquanto espaço delimitador da temática, consente um paradoxo: fecha, resguarda os objetos, mas faz o desafio à saida para junto dos homens que os criaram; permite a imobilidade, mas retém o movimento do trabalho; expõe a objetividade do visual, do manifesto, mas recorda a subjetividade da vida e dos sentimentos, daqueles que lhes estiveram afectivamente próximos. O desafio maior é não consentir a contradição, elevando o objecto a símbolo de vida. 

Objectos de vida é um percurso. Um percurso entre o objecto exposto e o homem que o criou. Assim, surgem as "histórias de vida" dos artesãos como forma de valorizar nos objectos produzidos não a dua função, mas o homem que os produziu e lhes deu forma. O artesão é o protagonista, no seu contexto social, com um conjunto de competências ligadas ao seu espaço sócio-cultural, elemento mediador entre a terra e o homem. "O artesanato materializa os valores e revela a maneira de viver, pensar e agir de um povo (ou de um seu segmento). Constituindo parte do seu património etnográfico, cada objecto produzido é, numa abordagem individualizada, o reflexo de um conjunto de sentimentos particulares que lhes conferem as especifidades que os distinguem".

portugués Aspetos gerais, Centros de documentação, Pensamento e mundo cultural, Antropologia e etnologia, Construções. Ferramentas. Apeiros, Descrições de aspetos concretos PORTUGAL, BEJA, Serpa museos, profesiones y oficios, artesanía
179998 Atas de congresso Obra e bibliografia de António Maria Mourinho (1917-1996) /pt-pt/fichas-bibliograficas/obra-e-bibliografia-de-antonio-maria-mourinho-1917-1996

Estudos mirandeses: balanço e orientações. Homenagem a António Maria Mourinho (Actas do Colóquio internacional: Porto, 26 e 27 de Março de 1999)

Meirinhos, José Francisco

Meirinhos, José Francisco

Meirinhos, José Francisco

Porto Granito Editores e Livreiros 2000 31-52 972-8594-21-6 http://hdl.handle.net/10216/55872

[Resumo extraído da fonte]

A vitalidade actual dos estudos mirandeses é o mais visível resultado das iniciativas de António Maria Mourinho, que em mais de 50 anos de canseiras nunca esmoreceu no desejo de manter viva e de divulgar a cultura mirandesa pelas sete partidas do mundo. Por isso, a realização de um colóquio sobre o estado e o futuro dos estudos mirandeses não poderia deixar de ser uma homenagear à sua memória. Como a acção do homern é mais importante que a homenagem, esboça-se aqui um breve perfil biográfico que pretende realçar os traços mais marcantes da sua acção cultural e enquadrar a sua bibliografia, que se apresenta no final.

portugués Aspetos gerais, Bibliografia PORTUGAL, BRAGANÇA, Miranda do Douro Mourinho, António Maria, Tierra de Miranda