Passar para o conteúdo principal

Bibliografia multidisciplinar da fronteira Portugal-Espanha

Mostrando 1941 - 1950 de 4824
No items
ID Tipología Título Ruta Título de la revista Título del libro Título del volumen Siglas Autores Autoría Autor normalizado Editores del libro Editores del volumen Director Tipo de comunicación Tipo de audiovisual Fecha Localidad Editorial Organismo Universidad Frecuencia Año Año del primer número Año de finalización ISSN/Dep. Legal Volumen Número Páginas Duración (min.) Descripción ISBN DOI Sitio web Publicación Sinopsis de contenido Notas Reseñas Lengua Tema Área geográfica Palabras clave (campo indexado) Fichas bibliográficas relacionadas
183296 Artigo de revista Feitiços /pt-pt/fichas-bibliograficas/feiticos

Diário Trás-os-Montes

Ferreira, Amadeu

Ferreira, Amadeu 2003 29/01/2003 https://www.diariodetrasosmontes.com/cronica/feiticos

[Resumo extraído da fonte]

“Feitiço’ ye ua palabra mirandesa que tamien eisiste an pertués, mas que nun quier dezir la mesma cousa nas dues lhénguas. Cuido que estes casos, hai bários, son mui anteressantes. Antre outras cousas, amóstran cumo las lhénguas s’achégan i apártan uas de las outras, mais s’achegando al modo q’arreculamos ne l tiempo, yá mais acerca de la mai quemun, l lhatin. Esto ye assi porque las lhénguas son ourganismos bibos que nácen, crécen, pássan por bárias eidades, tiempos de salude i de malina, múdan anfluenciando-se uas a las outras i al modo que la bida muda, porque ye la bida que eilhas ténen que dezir, senó nun sírben para grande cousa. L segnificado de la palabra an pertués, to la giente lo sabe pus mos fai lhougo lhembrar las feiteceiras. Diç assi l Grande Dicionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo: “Feitiço, adj. Artificial; postiço; fictício. M. Malefício de feiticeiro ou feiticeira. Objecto a que se atribuem qualidades sobrenaturais; amuleto.” Ora, para este segnificado úsan-se an mirandés las palabras “bruxedo”, “bruxerie’. Anque puoda haber pessonas que úsen la palabra ‘feitiço’ cul mesmo segnificado que an pertués, cuido que esso yá poderá ser ua ua anfluença reciente desta lhéngua. Assi, la palabra pertuesa “feiticeira” ye melhor traduzida an mirandés por “bruxa”, anque esta palabra tamien s’use an pertués. Algo de aparecido podemos dezir subre la palabra castelhana “hechizo”, que tem l mesmo segnificado.

mirandés Língua, Lexicologia e lexicografia, Trabalhos onomasiológicos e semasiológicos, Pensamento e mundo cultural, Antropologia e etnologia, Folclore. Tradição oral PORTUGAL, BRAGANÇA, Miranda do Douro Tierra de Miranda, mirandés, supersticiones y creencias populares, brujería
180893 Artigo de revista Feliciano de Silva y el movimiento comunero en Ciudad Rodrigo /pt-pt/fichas-bibliograficas/feliciano-de-silva-y-el-movimiento-comunero-en-ciudad-rodrigo

Archivos Leoneses: Revista de Estudios y Documentación de los Reinos Hispano-Occidentales

Fernández, Luis

Fernández Martín, Luis 1977 LXII 285-358

[Resumen extraído de la fuente principal] 

Sobre la obra literaria de Feliciano de Silva, prolífico autor de libros de caballerías, hay suficiente información. No así sobre su biografía. Los trabajos de E. Cotarelo y N. Alonso Cortés son lo principal hasta hoy día publicado en torno a la vida de Feliciano de Silva. En ellos se dilucida el problema de su casamiento con Gracia Fe de Meneses, descendiente de judíos conversos, y a través del testamento del ilustre escritor se nos dan a conocer varios datos biográficos propios del mismo y de muchos de sus familiares. Creemos de interés dar a conocer aquí los resultados de una investigación en el archivo de Simancas en torno a la figura de Feliciano de Silva. Se trata de los denodados esfuerzos de Feliciano de Silva por conseguir un puesto de regidor en el concejo de Ciudad Rodrigo. A lo largo del pleito se perfila la actuación de Feliciano de Silva en los acontecimientos del episodio comunro de Ciudad Rodrigo. Con ellos conoceremos un momento importante de su vida, pero, sobre todo, situaremos al escritor de novelas de caballerías mencionado por Cervantes en el Quijore en el ambiente de su ciudad, formando parte destacada de uno de los dos bandos rivales que dirigieron los asuntos de ella antes, durante y después del movimiento comunero. 

ÍNDICE: SEMBLANZA DE LAS CUATRO FAMILIAS. LOS SILVA │ LOS ÁGULA, ALCAIDES DE CIUDAD RODRIGO │ MÉRITOS DE LOS ÁGUILA │ MERCEDES DE LOS ÁGUILA │ DEMÉRITOS DE LOS ÁGUILA │ CHAVES Y PACHECOS │ EL MOVIMIENTO COMUNE4RO EN CIUDAD RODRIGO │ OPOSICIÓN A LA ENTRADA DE TROPAS COMUNERAS EN CIUDAD RODRIGO │ ANTONIO DEL ÁGUILA CONSERVA LA FORTALEZA │ INTRIGAS CONTRA EL CORREGIDOR GARCÍA OSSORIO │ DECLINA EL MOVIMIENTO COMUNERO EN CIUDAD RODRIGO │ 

español Aspetos gerais, Biografia, Geografia, Descrição geográfico-histórica de um território, Economia, Organização política e social, Administração regional e local, Pensamento e mundo cultural, História, Idade Moderna ESPAÑA, SALAMANCA, Ciudad Rodrigo guerras y conflictos, siglo XV, siglo XVI, comuneros, personajes ilustres, administración de justicia, organización territorial, numismática
178890 Atas de congresso Fenómenos de palatalização vocálica na România: valor dialectal em território português (continental) /pt-pt/fichas-bibliograficas/fenomenos-de-palatalizacao-vocalica-na-romania-valor-dialectal-em-territorio

Actas do XII Encontro da Associação Portuguesa de Linguística

Santos, Isabel Almeida

Santos, Isabel Maria de Almeida Lisboa Associação Portuguesa de Linguística 1997 vol. 2, pp. 273‑287 portugués Língua, Fonética e fonologia PORTUGAL portugués, palatalización
181177 Livro Fermoselle /pt-pt/fichas-bibliograficas/fermoselle

Rivera Lozano, Manuel

Rivera Lozano, Manuel Zamora M. Rivera. 1982 325 8430071113

ÍNDICE: PRESENTACIÓN ││ PRÓLOGO ││ CAPÍTULO I: DATOS FÍSICOS │ Situación, extensión y límites │ Edafología, geología y litología │ Climatología │ Paisajes y panorámicas de Fermoselle │ Historia de una aventura │ El agua de nuestros ríos, fuentes, pozos y arroyos ││ CAPÍTULO II: LA AGRICULTURA LOCAL │ Distribución general de tierras y su estudio │ Cereales, leguminosas, hortalizas y frutales │ Vinos que tienen bandera │ Única población zamorana productora de aceite │ Mecanización agrícola y denominación de pagos │ Algunos datos históricos agrícolas ││ CAPÍTULO III: GANADERÍA, CAZA Y PESCA │ La cabaña ganadera │ La pesca y la caza ││ CAPÍTULO IV: EL SECTOR INDUSTRIAL Y LOS SERVICIOS │ El sector industrial │ Organismos, entidades, espectáculos │ Datos de los años veinte ││ CAPÍTULO V: COMERCIO Y TURISMO │ El comercio local │ El turismo, fenómeno actual ││ CAPÍTULO VI: VIVIENDA Y URBANISMO │ El prototipo del hogar fermosellano │ Nuestras calles, plazas y edificios │ Fermoselle: conjunto histórico-artístico ││ CAPÍTULO VII: ARTE Y MONUMENTOS │ Generalidades │ El castillo de doña Urraca │ Nuestra iglesia parroquial │ Iglesias, ermitas y capillas │ El convento ││ CAPÍTULO VIII: MEDIOS DE COMUNICACIÓN │ Caminos sin fronteras │ Comunicaciones y transportes │ La página semanal de "El correo de Zamora" │ CAPÍTULO IX: DEMOGRAFÍA Y EMIGRACIÓN │ Estudio demográfico de Fermoselle │ Un pueblo emigrante ││ CAPÍTULO X: ANÁLISIS DE UN PUEBLO: Fermoselle: villa bandera │ Así son los fermosellanos │ La devoción de un pueblo │ Fermoselle ya no es el de antes ││ CAPÍTULO XI: EDUCACIÓN Y CULTURA │ Educación y cultura │ Folflore fermosellano ││ CAPÍTULO XII: TOROS EN FERMOSELLE │ El programa de las fiestas: mensaje de un pueblo │ Los encierros │ La campana, el pulijón, canciones ││ CAPÍTULO XIII: HIJOS PRECLAROS │ Personajes para la historia ││ CAPÍTULO XIV: EL PASO DE LA HISTORIA │ Tiempos antiguos │ Tiempos modernos ││ CAPÍTULO XV: DE TODO UN POCO │ De todo un poco ││ ANEXOS E ÍNDICES │ Funcionarios, cargos públicos y otros │ Índice onomástico │ Índice de lugares geográficos │ Motes o apodos │ Glosario ││ BIBLIOGRAFÍA

español Geografia, Descrição geográfico-histórica de um território, Economia, Geografia humana, Mundo físico, Agricultura e zootecnia, Geografia física. Geologia, Organização política e social, Administração regional e local, Ensino, Pensamento e mundo cultural, Antropologia e etnologia, Descrições gerais de uma comunidade, Arte, Artes plásticas ESPAÑA, PONTEVEDRA, Tui, SALAMANCA, Aldeadávila de la Ribera, Almendra, Ciudad Rodrigo, San Felices de los Gallegos, Saucelle, Trabanca, Villar de Ciervo, Vitigudino, ZAMORA, Alcañices, Bermillo de Sayago, Carbajales de Alba, Carbellino, Fariza, Fermoselle, Mayalde, Moralina, Muga de Sayago, Pereruela, Peñausende, Roelos, Salce, Torregamones, Tábara, Villalcampo, Villar del Buey, Villardiegua de la Ribera, PORTUGAL, BEJA, Barrancos, BRAGANÇA, Miranda do Douro, Mogadouro, GUARDA, Almeida paisaje y poblamiento rural, hidrología, tiempo climático, agricultura, ganadería, caza y pesca, sector industrial, comercio, urbanismo, iglesias y conventos, arquitectura militar, medios de comunicación, demografía, usos y costumbres, sistema educativo, tauromaquia, historia local, personajes ilustres, fiestas populares
178103 Artigo de revista Festa de Santo Estêvão em Vila Boa (Vinhais) /pt-pt/fichas-bibliograficas/festa-de-santo-estevao-em-vila-boa-vinhais

Brigantia

Vale, Fernandes do

Vale, Fernandes do 1996 XVI 1-2 121-125

[Resumo extraído da fonte] 

De todas as celebrações que, em honra dos Santos, têm lugar durante a quadra hiemal, a de Santo Estêvão, em 26 de Dezembro, é, sem dúvida, aquela que se reveste dum cunho mais característico. Tal celebração, na freguesia de Vila Boa, tendo em conta os seus elementos constitutivos, deve remontar a eras longíquas, talvez à Idade Média, e celebrou-se, com certa regularidade, até no ano de 1940 inclusive. A partir desta data, morreu, para, quiçá, não mais reviver. À sua religiosidade andava associado um certo folclore, comum a outras aldeias do distrito de Bragança. Vamos ver que, esquadrinhando os escaninhos da memória, consigo dar ao leitor, ainda que descolorida, uma ideia do cerimonial com que os nossos maiores veneravam o Proto-mártir do Cristianismo. A freguesia, com oito bairros: - Trapa, Campo, Portas, Casal, Portela, Canto- ou bairro da Igreja, como paarece em assentos antigos do Registo Paroquial-, Eiró e Campaça, estava, para efeitos da festa, dividida em sete, já que os bairros do Campo e das Portas, devido à sua entreiteza, se associavam. Cada ano, rotativamente, um dos sete organizava a celebração, escolhendo, dentre os seus moradores, um "rei" e dos "vassalos". 

ÍNDICE: AS ALVORADAS | DIA DE SANTO ESTÊVÃO | A MESA DE SANTO ESTÊVÃO | OS MÁSCARAS OU CARETOS | O DIA DOS REIS

portugués Pensamento e mundo cultural, Antropologia e etnologia, Folclore. Tradição oral, Religião. Mitologia, Arte, Artes musicais PORTUGAL, BRAGANÇA, Vinhais fiestas populares, religiosidad popular, Navidad, supersticiones y creencias populares, música tradicional
177999 Livro Festas de Inverno no Nordeste de Portugal. Património, mercantilização e aporias da cultura popular /pt-pt/fichas-bibliograficas/festas-de-inverno-no-nordeste-de-portugal-patrimonio-mercantilizacao-e

Godinho, Paula

Godinho, Paula Castro Verde 100Luz 2010 263 978-989-95757-9-0 http://hdl.handle.net/10362/14519

[Resumo proveniente da fonte]

Esta obra interpela máscaras e mascarados do ciclo do Inverno, em Trás-os-Montes, na sua projeção e exportação. Resulta de um trabalho de campo iniciado nos anos '80 e que se prolonga até à atualidade, evidenciando quatro fases nas alterações do contexto em que emergem, bem como as dimensões adquiridas fora dele. O argumento central baseia-se nas apropriações da cultura popular em situações diferenciadas e contemporâneas, com a coexistência e a transição entre dois tipos de conexão com as celebrações: das etnografias que sinalizam as cerimónias de Inverno como ocasiões para a crítica, através da pândega e da galhofa, num contexto circunscrito, até às frações festivas transformadas em mercadorias, que paradoxalmente se reportam a uma sociedade anterior ao formato mercantil, remetendo para a autenticidade, a antiguidade e a tradição.

portugués Pensamento e mundo cultural, Antropologia e etnologia, Folclore. Tradição oral PORTUGAL, BRAGANÇA, Bragança fiestas populares
177941 Artigo de revista Festas de Santo Estevão em Grijó de Parada – Bragança /pt-pt/fichas-bibliograficas/festas-de-santo-estevao-em-grijo-de-parada-braganca

Brigantia

Bragada, José

Bragada, José 1992 XII 2 97-110

[Resumo extraido da fonte] 

As festas de Sto. Estêvão, realizadas nos dias 26 e 27 de Dezembro em Grijó de Parada, nossa aldeia natal, sempre nos fascinaram e envolveram de maneira bastante intensa. Podemos dizer que são festas "para todos os gostos", pela variedade de tradições e comportamentos que impõem e proporcionam. Estas festas, bem como o Natal que as antecede, quebram a vida regular das pessoas da aldeia, ocupadas pelos trabalhos quotidianos, cheias de preocupações e trabalhos. As Festa de Sto. Estêvão -Santo Protector, poderiam parecer, numa primeira abordagem, como tendo um carácter fundamentalmente religioso. No entanto, diferentes contextos, espaço-temporais podem ser encontrados. 

ÍNDICE: INTRODUÇÃO │││ 1. CARACTERIZAÇÃO DA ALDEIA DE GRIJÓ │││ 2. AS FESTAS DE STO. ESTÊVÃO EM GRIJÓ ││ 2.1. Dia 26 de Dezembro ││ 2.2. Dia 27 de Dezembro - "Dia de Convite" │ 2.2.1. A corrida da rosca │ 2.2.2. A Galhofa │ 2.2.3. Os caretos │││ 3. ASPECTOS │││ CONCLUSIVOS NOTAS

portugués Pensamento e mundo cultural, Antropologia e etnologia, Descrições de aspetos concretos, Folclore. Tradição oral, Religião. Mitologia PORTUGAL, BRAGANÇA, Bragança usos y costumbres, fiestas populares, religiosidad popular, juegos populares
177989 Artigo de revista Festas e refeições rituais em Trás-os-Montes /pt-pt/fichas-bibliograficas/festas-e-refeicoes-rituais-em-tras-os-montes

Revista de Guimarães

Fontes, António Lourenço

Fontes, António Lourenço 1993 103 99-107 https://www.csarmento.uminho.pt/site/s/rgmr/item/58970#?c=0&m=0&s=0&cv=0

[Resumo extraído da fonte] 

Os habitantes de Trás-os-Montes (TOM), nomeadamente em Barroso vivem em comunidades fechadas, entre altas montanhas: Larouco e Gerês, Cabreira e Barroso, comfundos vales, colinas suaves, planaltos e extensas planícies, ao longo dos rios Cávado, e Rabagão, povoados de lagos artificiais. São aldeias pequenas, concentradas, de granito escuro e telha recente que substituiu o colmo negro, com ressaibos e parecenças aos castros celtas, que deram origem ao nosso povoamento medieva. Região interior, de uma monotonia relaxante, sem indústrias, cada vez menos habitada, servida por ruas e estradas estreitas, recentemente alcatroadas. Esbarramos do lado norte com a Galiza irmã a comungar connosco no ancestralismo e pureza de tradições e íngua. Poucas escolas, a não ser a primária, que agora vai fechando pela desertificação galopante, O Transmontano aprendeu a ler e contar, apenas para emigrar, tirar a carta, e saber assinar o nome e pouco mais lhe serve o que aprendeu. Os que aprenderam algo mais voltam aos torrões ou emigram.
portugués Pensamento e mundo cultural, Antropologia e etnologia, Folclore. Tradição oral, Religião. Mitologia PORTUGAL, BRAGANÇA, VILA REAL fiestas populares, religiosidad popular, supersticiones y creencias populares
177910 Artigo de revista Festas populares e procissões solsticiais /pt-pt/fichas-bibliograficas/festas-populares-e-procissoes-solsticiais

Brigantia

Afonso, Belarmino

Afonso, Belarmino 2000 XX 3-4 201-208

ÍNDICE: 1. Festa da Senhora da Ribeira | 2. Aldeia Pequena e Festa Grande. A Festa do Río

portugués Pensamento e mundo cultural, Antropologia e etnologia, Folclore. Tradição oral, Religião. Mitologia PORTUGAL, BRAGANÇA, Bragança fiestas populares, religiosidad popular, supersticiones y creencias populares, usos y costumbres
178071 Artigo de revista Festas tradicionais do ciclo de inverno em Parada de Infanções /pt-pt/fichas-bibliograficas/festas-tradicionais-do-ciclo-de-inverno-em-parada-de-infancoes

Brigantia

Rocha, Mário

Rocha, Mário 1992 XII 4 157-173

[Resumo extraído da fonte]

Já em outras ocasões expressámos o nosso interesse, preocupação até, pelas manifestações e valores culturais que instituem o património que nos foi legado. Contrapondo ao desgaste, que se acentua na memória colectiva e vai deixando cair no esquecimento algumas das tradições deste nosso património, algo fez soar em nós o repique aflito da memória que, por Deus, ainda não perdemos e nos obriga a dar conta dela publicamente. É essa preocupação que nos tem movido a dalar das festas e tradições da nossa aldeia natal. Falaremos desta feita das festas do ciclo do inverno -o Natal, o ramo, o carro, a rosca, os reis, o entrudo e a serra das velhas. 

ÍNDICE: INTRODUÇÃO  | 1. CICLO DE FESTAS | 2. FESTAS DOS HOMENS BONS... OU DOS RAPAZES? | 3. A FESTA DO RAMO | 4. A FESTA DO CARRO | 5. A FESTA DA ROSCA | 6. OS CARETOS | 7. OS REIS | 8. O ENTRUDO | 9. A SERRA DAS VELHAS | CONCLUSÃO

portugués Pensamento e mundo cultural, Antropologia e etnologia, Descrições de aspetos concretos, Folclore. Tradição oral, Religião. Mitologia PORTUGAL, BRAGANÇA, Bragança fiestas populares, Navidad, usos y costumbres, religiosidad popular, supersticiones y creencias populares, juegos populares